Afgelopen zaterdag was GroenLinks fractie secretaris Irma Gondrie in verband met de Provinciale verkiezingen met partijvrienden in Loenen. Canvassen! Dat wil zeggen dat je in de wijken flyert en bij mensen met een nee-sticker op de deur aanbelt: Ik zie dat u een sticker op de deur heeft, dus mogen we onze verkiezingsfolder niet bij u in de brievenbus gooien, maar mag ik hem u zo aanbieden? Irma: ‘Op de een of andere manier zie ik er van tevoren altijd tegenop, maar eenmaal bezig word ik steeds enthousiaster.
Maar helaas, of het deze keer aan de vakantie lag of aan het tijdstip (zaterdagochtend 11.30 – 14.00 uur), tot veel gesprekken is het niet gekomen’. Irma vond dat er opvallend veel mensen afwezig waren (uitpuilende brievenbussen, dichte gordijnen). En niet iedereen was ervan gediend een GroenLinkser aan de deur te hebben en stak dat ook niet onder stoelen of banken. Okay, iedereen zijn mening. ‘We hebben er in elk geval mee gewonnen dat mensen nu weten dat er verkiezingen zijn’. Een schrale troost als je met een ‘GroenLinks, oh nee, zeker niet’, herhaaldelijk de deur wordt gewezen.
Raadsvergadering
Dinsdagavond 3 maart: De eerste raadsvergadering onder leiding van de nieuwe burgemeester. Irma: ‘Raad en voorzitter moeten nog duidelijk aan elkaar wennen, al bracht de voorzitter meermalen met een kwinkslag de discussie weer in het spoor. Hij mag van mij wel strenger optreden, want nu eindigde de vergadering in teveel joligheid’. Verder heeft Irma ook nog wel commentaar op de begrijpelijkheid van wat zich daar in de Loenense arena afspeelt: ‘Ik was laatst bij een promotie aan de Universiteit van Amsterdam. Deze werd, zoals ook wel bij andere universiteiten gebeurt, voorafgegaan door een toelichting in begrijpelijke taal, zodat je een beetje weet waar de verdediging van het proefschrift over gaat. Dit noemen ze het lekenpraatje. Nou, een lekenpraatje bij een raadsvergadering lijkt me wel wat.’
Zo gebeurde het dat na het voorlezen van een motie een van de raadsleden zei: ‘Ik snap er helemaal niets van’ en later riep iemand ‘de draad is volledig zoek’. Hij was niet de enige, dus ik bevond me in goed gezelschap. Het probleem leek me goed te tackelen, want ik telde wel 10 mensen van onze lokale omroep rtv Stichtse Vecht. Ze kwamen voor subsidie, maar volgens mij zijn zij dé aangewezen personen om de inwoners op de hoogte te brengen van wat zich daar afspeelt in die raadszaal, de luis in de pels. En dan moet je wel zorgen dat je financieel onafhankelijk bent van de gemeente. Dat lijkt nog niet helemaal te gaan lukken, maar met het lekenpraatje kunnen ze vandaag beginnen.’ Er volgt nog een commissievergadering over de lokale omroep. GroenLinks wil weten wat ze met al dat geld (de vraag is € 54.000 voor 2015, maar dat zal het niet gaan worden) willen gaan doen. Wie iets wil, moet met de billen bloot, maar dit was tot nu toe een slap kontje.
Debat over duurzame energie
Op woensdag 4 maart had het NMU bij Van der Valk Breukelen een debat over duurzame energie georganiseerd. (Bijna) lijsttrekkers voor de provinciale verkiezingen debatteerden met elkaar onder leiding van een pittige dame, die de discussie over duurzame energie zeer strak leidde. Jammer dat van meet af aan door haar besloten werd het onderwerp windmolens tot het einde te bewaren, waardoor dat aan het eind een chaotisch debatje werd. Duurzaamheid is natuurlijk hét onderwerp van GroenLinks en dat was duidelijk te merken. Lijsttrekker Mariette Pennarts won het debat met glans. Alle partijen lijken, al dan niet verplicht, duurzame energie te omarmen, maar willen vooral de kiezers te vriend houden. Het bleek moeilijk echt naar elkaar te luisteren en er werden soms rare dingen gezegd: ‘Een wereld is genoeg’, ‘we hebben er al vier in gebruik’. Op gepresenteerde succesvolle projecten werd matig gereageerd. Duurzame energie blijft een moeilijk onderwerp en levert breed veel verzet op. En wat wordt er negatief over gedaan. Hoe werken partijen op het provinciehuis daarin met elkaar samen? Dat gaat nog moeilijk worden met die duurzame energie in de provincie Utrecht.