Het College is over de helft van de bestuursperiode. En eindelijk is het integraal beleidskader gepresenteerd. 22 pagina's tekst, goed geschreven, die de lezer achterlaat met de prangende vraag: wat gaat de gemeenten nu werkelijk doen? Bij de vraag om toelichting op de vele ombuigingen binnen de WMO en het minimabeleid werd aangegeven dat eerst het beleidskader afgewacht moest worden om een goed beeld te kunnen geven over de voorstellen en hun samenhang.

Die ombuigingen waren omvangrijk; daar moest een goed en concreet verhaal onder komen. En snel, zodat de raad zijn sturingsrol kon invullen. Zo werd bij de afschaffing van het mantelzorgcompliment de rechtvaardiging gezocht in de samenhang met andere maatregelen. Het beleidskader zou dit verder verduidelijken. Bij de problemen die we ondervonden in de jeugdzorg, of de zorgen die we hebben rondom de vergrijzing... Het was wachten op het beleidskader. Vaak werd het beleid dus vaag gehouden met het oog op het beleidskader, maar erger nog, veel heeft gewoon stil gelegen in afwachting op dat kader. Het LHBTI-beleid bijvoorbeeld. Hoe veel moeite de raad ook deed met vragen en moties, de wethouder verwees naar het beleidskader. Idem met het door GroenLinks geïnitieerde eenzaamheidsbeleid; de concrete aanpak volgt, maar eerst is het wachten op het beleidskader. De Coronacrisis was niet te voorzien, maar we hadden al aan aanpak eenzaamheid klaar kunnen hebben.

Het kader zou er liggen eind 2018. En de wethouder verschoof de datum steeds verder naar achteren. En nu mei 2020 ligt er 22 pagina's tekst. Wat ons betreft verdient de boodschap 'de gemeenten gaat de systeemwereld veranderen en op de leefwereld aansluiten' applaus. Maar de vraag is: Hoe dan? 'Daar gaan we niet op in' zegt de nota. Dat blijkt, maar daar heeft de bevolking juist wel behoefte aan. Ook niks mis met het tactisch kader dat beschreven wordt. Het zijn deels uitgangspunten, deels intenties. Maar het zijn vooral woorden. Welke concrete maatregelen worden getroffen? Welke keuzes worden gemaakt? In dit tempo zal pas het volgende College tot daden gaan komen. En dan worden we nu geconfronteerd met de onvoorziene gevolgen van de Coronacrisis. Dit heeft grote beleidsmatige en financiële gevolgen, ook zeker voor het Sociaal Domein. Gebrek aan duidelijkheid en daadkracht is het laatste wat we nodig hebben.

Daarom dient GroenLinks een motie in de raadsvergadering van 2 juni, die het college opdraagt:

  • Met prioriteit een uitvoeringsagenda Sociaal Domein aan de Raad voor te leggen.
  • Hierin op te nemen:
    • een overzicht van de te verwachten beleidsnota's, -notities en uitvoeringsplannen binnen het Sociaal Domein, inclusief een overzicht van het te actualiseren beleid
    • een planning wanneer de Raad welke voorstellen mag verwachten
    • en een opgave van de benodigde en beschikbare middelen per onderwerp 
  • De financiële consequenties van deze uitvoeringsagenda concreet terug te laten komen in de begroting 2021.